Bir alacakaranlık vakti, İstanbul’un berbat trafiğinde arabamla evime doğru ilerliyordum. Kırmızı ışık yandı, durdum. Radyo’da iç yakıcı sesiyle Remedios Silva Pisa, Naci en Alamo’yu söylüyordu. No tengo lugar… no tengo paisaje… yo menos tengo patria... Yerim yok, yurdum yok, memleketim bile yok…
Işığın yeşile dönmesini beklerken penceremi birinin tıklattığını fark ettim. Döndüm. Bir çingene kızı, koluna taktığı sepetten bir demet çiçek almış bana doğru uzatıyordu. Müdanaasızdı. Yalvarmıyordu. Basitçe bana bir teklifte bulunuyordu. Pek düşünmedim. Alışkanlığım yoktu. Bu ateş saçlı kızın teklifini bir çırpıda reddettim. Yeşil yandığında gaza basarken şeytan dürttü. Dikiz aynasından ona baktım. Bakışlarında öyle acayip bir öfke, duruşunda öyle tekinsiz bir hal vardı ki, benliğimi nedenini bilmediğim bir endişe sarıverdi; aynı zamanda merak, aynı zamanda neşe, ve aynı zamanda iflah olmaz bir melankoli hissi. Kız arabaların arasından süzülerek uzaklaşırken, ruhum onun peşine takılmıştı bile. İşte Aksak Ritim’in iki yıl devam edecek olan serüveni böyle başladı.
Edebiyat benim için bir tür göçmenlik halidir. Ruh, nesnel gerçekliğin acı verici cenderesinden kurtulur, ve başka diyarlara, ötekine doğru göç eder. Son derece heyecan verici bu yolculuk sırasında başkalarını, kendisi gibi olmayanı tanıma fırsatı bulur, aynı zamanda başkalarının kendisine ne kadar yakın olduğunu da fark eder.
Yolculuğun sonu Platon’un gölgeler mağarasıdır, yani evrensel hakikat! Ki o hakikat, hayallerle süslüdür. Edebiyatın büyülü dünyasında hakikat ve hayal hemhal olur birbirine dönüşür. Ruh zenginleşir ve özgürleşir. Dünya insana olduğundan daha güzel ve umut verici görünür. Böylece adaletsizliklere, kötülüklere katlanma gücü buluruz. En gerçekçi edebiyat bile aslında aşkın bir dünya tasavvurudur. Çünkü her şeyden evvel kelimeler dünya yüzündeki her şeyi baştan sona değiştirebilecek güçte “varlık”lardır. Bazen tek bir kelime barışı sağlayabilir ve tek bir kelime korkunç katliamlara yol açabilir.
Bu ödül edebiyat yolculuğumun önemli bir durağı olacak. İzninizle bu ödülü bana Aksak Ritim’i yazmak için ilham veren o çingene kızına adamak istiyorum. Jüri üyelerine ve burada bulunan herkese teşekkür ederim.